The Poetry of Gaius Valerius Catullus/17
Appearance
Latin | |
---|---|
O Colonia, quæ cupis ponte ludere longo, | |
et salire paratum habes, sed uereris inepta | |
crura ponticuli axulis stantis in rediuiuis, | |
ne supinus eat cauaque in palude recumbat: | |
sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat, | |
in quo uel Salisubsali sacra suscipiantur, | |
munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus. | |
quendam municipem meum de tuo uolo ponte | |
ire præcipitem in lutum per caputque pedesque, | |
uerum titius ut lacus putidæque paludis | |
liuidissima maximeque est profunda uorago. | |
insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar | |
bimuli trmula patris dormientis in ulna. | |
cui cum sit uiridissimo nupta flore puella | |
et puella tenellulo delicatior hædo, | |
adseruanda nigerrimis diligentius uuis, | |
ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni, | |
nec se subleuat ex sua parte, sed uelut alnus | |
in fossa Liguri iacet suppernata securi, | |
tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam; | |
talis iste meus stupor nil uidet, nihil audit, | |
ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit. | |
nunc eum uolo de tuo ponte mittere pronum, | |
si pote stolidum repente excitare ueternum, | |
et supinum animum in graui derelinquere cæno, | |
ferream ut soleam tenaci in uoragine mula. |