The Lyrics of Henry VIII/Taunder Naken, Henry VIII (Incipit)

[ff. 82^v-84^r]

The Kynge. H. viij

Taunder naken

Textual Commentary

“Taunder Naken” appears as an incipit in H in only one voice preceded by a block capital, the second of three found on ff. 82^v–83^r. Space has also been left in the voice on f. 83^r for a large block initial capital, but none appears. There is little room left among the musical notation for text.

As Stevens notes (MCH8 107n78), the melody on which Henry’s composition is based—after Obrecht, and interpreted by Agricola and others—is one of the best-known of the time, and Henry’s additions to the melody is his most considerable secular composition. Wolf (ed. Obrecht 7.xv-xvii), after von Fallersleben (Antwerpener Liederbuch vom Jahre 1544, 222–24), provides a full text for this work, as follows:

T’Andernaken al op den Rijn
Daer vant ic twee maechdekens spelen gaen;
Die eene dochte mi, aen haer aenschyn,
Haer ooghen waren met tranen ombeuaen:
“Nv segt mi, lieue ghespele goet,
Hoe sweert v herte, hoe truert uwen moet,
Waer om ist, dat woudijs mi maken vroet?”
“Ic en cas v niet gesagen;
Tis die moeder diet mi doet,
Si wil mijn boel veriagen, veriegan.”

“Och, lieue ghespele, daer an leyt niet an,
den mey die sal noch bloeyen;
So wie zijn liefken niet spreken en can,
die minne mach hem niet vermoeyen.”
“Och, lieue ghespeelken, dats quaet sanck,
den mey te verbeyden valt mi te lanc;
Het soude mi maken van sinnen also cranc,
Ic soude van rouwe steruen.
Ic en weets mijnder moeder gheenen danc,
Si wil mijn boel verderuen, verderuen.”

“Och, lieue ghespele, daer en leyt niet an,
Nv schict v herteken al in vreden.”
“Mijn moeder plach te spinnen, des en doet si niet,
Den tijt en is niet lange gheleden;
Nv schelt si mi hier, nv vloect si mi daer,
Mijn boelken en derf niet comen naer,
Daer om is mijn herteken dus swaer;
Ist wonder, dat ic truere?
Ende ic en mach niet gaen van haer,
Ter veynster, noch ter duere, noch ter duere.”

“Och, lieue ghespele, dat waer wel quaet,
Wilt sulker tale begheuen,
Hadde ic ghedaen mijn moeders raet,
Ic waer wel maecht ghebleuen.
No hebbe ic sinen wille ghedaen,
Mijn buycxken is mi opghegaen,
Ende nv so is hi mi ontgaen.
Ende gaet elwaerts spelen.
Des moet ic laten so menighen traen,
Ic en cans v niet gehelen, gehelen.”

“Ghespele, wel lieue ghespele goet,
En sidy dan gheen maecht?”
“Och neen ic, lieue ghespele goet,
Ende dat si ons heer God gheclaecht.”
“God danck, dat ic noch maghet si;
Spiegelt v, lieue gespeelken, aen mi
Ende wacht v, oft ghi en zijt niet vrij,
Ten sal v niet berouwen;
Coemt hem nemmermeer niet na bi.
Oft ghi wort gheloont met trouwen, met trouwen.”

“Ghespele, hi seyt dat hi mi mint.”
“Die minne plach mi te lieghen;
Ein ghelooft die clappaerts niet en twint,
Si staen al na bedrieghen.”
“Daen loech si nen grooten schach;
Dat was die maghet, die op mi sach.
Ic boot haer minnelic goeden dach,
Ic groetese hoghelike
God gheve dat icse vinden mach
Bi mi, in hemelrijcke, in hemelrijcke.”

“Taunder Naken” is indexed in Fallows (Catalogue 485), Stevens MCH8 #78 and its sources in Hewitt (ed., Odhecaton #69), Lerner (ed., Agricola 5.lxxiv), Wolf (ed. Obrecht 7.xv-xvii), and others. Reprinting of this piece includes Stevens MCH8 58–60 and its sources Hewitt (ed., Odhecaton 178–79), Lerner (ed., Agricola 5.99), Wolf (ed. Obrecht 7.3–7), and others.